Гістарызаваная выява караля Рычарда Львінае сэрца

Ры́чард I, Ры́чард Льві́нае сэ́рца, Ры́чард Ільві́нае сэ́рца (па-ангельску: Richard the Lionheart, па-француску: Richard Cœur de Lion; 8 верасьня 1157, палац Бамон, Оксфард, Ангельшчына — 6 красавіка 1199, Шалю, герцагства Аквітанія) — кароль Ангельшчыны з 1189 па 1199 год з дынастыі Плантагенэтаў.

Біяграфія |

Рычард нарадзіўся 8 верасьня 1157 году ў Оксфардзе. Будучы трэцім законным сынам Генрыха II, Рычард фармальна меў невялікія шансы на атрыманьне ангельскай кароны. У дзяцінстве ён зьехаў ва Францыю, дзе яму ў нашчадак ад маці засталося герцагства Аквітанскае. Адначасова (у 1170 годзе) старэйшы брат Рычарда, Генры, быў каранаваны под імем Генрыха III (у гістарычнай літаратуры яго звычайна называюць «Малады кароль», каб не пераблытаць з Генрыхам III, пляменьнікам «маладога» Генры і Рычарда, сынам Джона), але фактычна Генрых так і не атрымаў рэальнай улады.

У 1173 годзе Рычард разам зь іншымі сынамі Генрыха ўзьняў супраць яго бунт, але бацька атрымаў перамогу ў гэтым супрацьстаяньні. Рычард атрымаў шанс на ангельскую карону ў 1183 годзе, пасьля сьмерці «Маладога караля». Пасьля заключэньня альянсу з францускім каралём Філіпам II, Рычард у выніку пасьпяховай экспэдыцыі ў 1189 годзе разьбіў войска Генрыха. У тым жа годзе кароль памёр. Каранаваньне Рычарда адбылося ў Вэстмінстэры 3 верасьня 1189 году.

Міт караля |

Рычард I (з манускрыпту 12 стагодзьдзя)

Вакол асобы Рычарда I, вобраз якога паўстае ў літаратурных творах і былінах у якасьці мудрага і добрага караля і сапраўднага рыцара, склаліся — нягледзячы на адносна кароткі час кіраваньня і жыцьця — шматлікія легенды.

Частка гэтай ідэалізацыі ўзьнікла ў выніку мэтанакіраванай прапаганды яшчэ ў час яго жыцьця. Так, кароль і яго дваровае асяродзьдзе інсцэнізавалі сябе як рыцарскіх ідэалаў. Вялікую і адмысловую ролю ў гэтым адыграла легенда пра караля Артура.

Несумненна, Рычард I быў адной з найяскравейшых і найадметнейшых асобаў у гісторыі позьняга сярэднявечча. Рычард — таксама як і яго бацькі — меў незвычайную харызму, валодаў якасьцю прымаць рашучыя і неадкладныя меры ў адносінах да любой справы. Прыняўшы рашэньне, кароль адразу браўся за справу і дзейнічаў пасьлядоўна да непасрэднага ажыцьцяўленьня гэтай справы ў жыцьці.

Вонкавыя спасылкі |

Рычард I — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

п а р Каралі Ангельшчыны Саксонская Ангельшчына 878—1066 Альфрэд Вялікі Эдўард Старэйшы Этэльстан Эдмунд I Эдрэд Эдвіг Эдгар Эдўард Пакутнік Этэльрэд II Свэн Вілабароды Эдмунд II Канут Вялікі Гаральд I Гардэкнуд Эдўард Спавяданьнік Гаральд II Годвінсан Эдгар Этэлінг Нармандзкі час панаваньня 1066—1154 Вільгельм I Заваёўнік Вільгельм II Генрых I Стэфан Матыльда Плантагенэты 1154—1485 Генрых II Рычард I Іяан Безьзямельны Генрых III Эдўард I Эдўард II Эдўард III Рычард II Генрых IV Генрых V Генрых VI Эдўард IV Эдўард V Рычард III Т’юдары 1485—1603 Генрых VII Генрых VIII Эдўард VI Джэйн Грэй Марыя I Элізабэта I Ст’юарты 1603—1649 1660—1707 Якаў I Карл I Міжцарства Карл II Якаў II Вільгельм III і Марыя II Ганна   — таксама манарх Даніі; *  — таксама манарх Нарвэгіі; *  — таксама манарх Ірляндыі; *  — таксама манарх Шатляндыі; *  — таксама Штатгальтэр Нідэрляндаў